Komisja przyjmuje dzisiaj pierwszą unijną strategię dotyczącą dobrowolnych powrotów i reintegracji. Z pomocą tej strategii wspieramy dobrowolne powroty i reintegrację jako integralną część wspólnego unijnego systemu powrotów, kluczowego elementu nowego paktu migracji i azylu.
Określono w niej praktyczne działania służące wzmocnieniu prawnych i operacyjnych ram dobrowolnych powrotów z Europy i z państw tranzytu, podniesieniu jakości programów powrotowych i reintegracyjnych, nawiązanie lepszych powiązań z inicjatywami rozwoju i wzmocnienie współpracy z państwami partnerskimi.
Wiceprzewodniczący ds. promowania naszego europejskiego stylu życia, Margaritis Schinas, powiedział: UE tworzy nowy ekosystem powrotów, pogłębiając współpracę w zakresie readmisji, udoskonalając ramy zarządzania, wyposażając Fronteks w nowe uprawnienia operacyjne w zakresie powrotów oraz mianując unijnego koordynatora ds. powrotów. Dzisiejsza strategia dotycząca dobrowolnych powrotów i reintegracji to kolejny element tej układanki. Powroty są skuteczniejsze, gdy odbywają się na zasadach dobrowolnych i gdy towarzyszą im rzeczywiste możliwości reintegracji. Strategia przyczyni się do wypracowania bardziej jednolitego i skoordynowanego podejścia wśród państw członkowskich oraz uruchomienia ich pełnego potencjału.
Komisarz do spraw wewnętrznych Ylva Johansson skomentowała: Jedynie jedna trzecia osób niemających prawa do pozostania w UE powraca do swoich państw pochodzenia. Z tej grupy mniej niż 30 proc. osób robi to dobrowolnie. Dobrowolny powrót jest w każdym wypadku lepszym rozwiązaniem: skupia się na powracającej osobie, jest skuteczniejszy i tańszy. Nasza pierwsza strategia dobrowolnych powrotów i reintegracji pomoże powracającym – czy to z UE, czy to z państw trzecich – skorzystać z możliwości oferowanych w ich państwach pochodzenia, przyczyni się do rozwoju społeczności oraz wzmocni zaufanie do naszego systemu migracji, który stanie się dzięki temu efektywniejszy.
Do niskiego wykorzystania programów wspomaganych dobrowolnych powrotów przyczyniają się luki między procedurami azylowymi a powrotowymi, wyzwania związane z zapobieganiem ucieczkom, niedostateczne zasoby, brak danych, ogólne rozdrobnienie, a także ograniczona zdolność administracyjna, która pozwalałaby na realizację decyzji powrotowych. Dzięki wnioskowi w sprawie przekształconej dyrektywy powrotowej, zmienionemu wnioskowi w sprawie rozporządzenia dotyczącego procedur azylowych, rozporządzeniu w sprawie zarządzania azylem i migracją oraz zmienionemu rozporządzeniu Eurodac Komisja nadal działać będzie na rzecz wprowadzenia szybszych i rzetelniejszych procedur i przepisów dotyczących azylu i powrotów, będzie monitorować przyznawanie pomocy w powrotach i reintegracji oraz ograniczać ryzyko nielegalnego przemieszczania się. Na wszystkich etapach procesu dobrowolnego powrotu i reintegracji, w tym podczas konsultacji poprzedzających powrót, wsparcia po przybyciu, a także monitorowania skuteczności wsparcia w reintegracji, państwa członkowskie będą mogły liczyć na pomoc Fronteksu, którego zakres uprawnień zostanie rozszerzony. Dodatkową pomocą techniczną dla państw członkowskich i wsparciem w łączeniu różnych dziedzin unijnej polityki powrotowej posłużą koordynator ds. powrotów oraz sieć wysokiego szczebla ds.powrotów.
Zapewnianie z wyprzedzeniem dostosowanych do potrzeb i skutecznych porad związanych z powrotem, uwzględniających indywidualne okoliczności, potrzeby dzieci i grup szczególnie wrażliwych, zwiększa szanse na skuteczną i trwałą reintegrację po powrocie do społeczności pochodzenia. Komisja będzie współpracować z Fronteksem, aby wypracować wspólny program dla doradców ds. powrotów, który będzie uzupełnieniem realizowanego już przez agencję wsparcia, i który pozwoli wykorzystywać narzędzia internetowe, takie jak wykaz wsparcia w powrotach i reintegracji oraz narzędzie wsparcia w reintegracji. Komisja opracuje także, we współpracy z państwami członkowskimi, Fronteksem oraz europejską siecią powrotów i reintegracji, ramy jakości dla podmiotów realizujących usługi w zakresie reintergacji. Ramy te oparte będą na wspólnych normach zarządzania projektami wspieranymi ze środków UE.
Współpraca w zakresie dobrowolnych powrotów i reintegracji to kluczowy aspekt partnerstw w obszarze migracji, który zostanie umocniony przez UE w ramach nowego paktu migracji i azylu. UE wesprze zasadę odpowiedzialności za procesy reintegracji w państwach partnerskich, z pomocą tworzenia potencjału, udostępniania pracowników dysponujących niezbędnymi umiejętnościami lub wspierania struktur zarządzania. Pomoże to odpowiedzieć na specyficzne potrzeby ekonomiczne, społeczne i psychospołeczne osób powracających. UE będzie także nadal udzielać wsparcia w zakresie dobrowolnych powrotów i reintegracji migrantów, którzy są zablokowani w innych państwach. Będzie to realizowane między innymi w ramach nawiązywania nowych partnerstw. I wreszcie, UE wzmocni powiązania między programami reintegracji i innymi istotnymi inicjatywami rozwojowymi w państwach partnerskich. Komisja zapewni bardziej skoordynowane stosowanie zasobów finansowych, które będą udostępniane w ramach różnych funduszy UE, aby wspierać całość procesu dobrowolnych powrotów i reintegracji.
Dzisiejsza strategia to element unijnych działań w kierunku stworzenia wspólnego unijnego systemu powrotów oraz powołania do życia nowego paktu migracji i azylu.
Strategia opiera się na wynikach i doświadczeniu zyskanemu w procesie wdrażania programów krajowych i finansowanych ze środków UE inicjaty w państwach partnerskich, w tym na pracach wykonanych w ramach europejskiej sieci powrotów i reintegracji, Fronteksu oraz podjętej przez UE i przez Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji inicjatywy na rzecz ochrony i reintegracji migrantów.
Komunikat: Unijna strategia dotycząca dobrowolnych powrotów i reintegracji
Dokument roboczy służb Komisji: Ramy UE dotyczące doradztwa w sprawie powrotów oraz narzędzia wsparcia w reintegracji
Pytania i odpowiedzi: Unijna strategia dotycząca dobrowolnych powrotów i reintegracji
nowa strategia UE dotycząca dobrowolnych powrotów i reintegracji Pobierz (49.416 kB - PDF)
źródło: Komisja Europejska